من عاشق رهبرم

صدا زد حضرت زهرا در دعایی «وَاستَعمِلنی لِما خَلَقتنَی لَه.» خدایا، «الهی إستَعمِلنی لِما خَلَقتنَی لَه.» خدایا من را به کار بگیر برای آنی که من را به خاطرش خلق کردی. که وقتی من را نگاه می‌کنی بگویی وظیفه‌ام را، وظیفه‌اش را بنده‌ام انجام داد. آنی که ازش می‌خواستم را انجام داد. به من اول بفهمان تو چی می‌خواهی از من؟ بعدش هم من را موفقم کن.

آن‌وقت حضرت امام(ره) در قنوت نماز شبش می‌گفت خدایا من را با حاج عیسی محشور کن. حاج عیسی کسی است که چایی می‌ریخت برای امام. حاج عیسی مگر تو کی هستی آخر؟! هیچی، حاج عیسی چایی می‌ریزد. در ریختن این چایی‌اش کم نمی‌گذارد. رهبر انقلاب هم در رهبری‌اش کم نمی‌گذارد. جفتشان می‌شود نمرۀ‌شان بیست دیگر، می‌روند در صحرای محشر پیش هم. هر جا هستی بیست را بگیر.

خدایا من این کار را به خاطر تو انجام دادم. من به خاطر تو اتاق امام را جارو کردم. بیشتر از این از من بر نمی‌آید. خدا می‌فرماید خب من همین را می‌خواهم از تو. من چی می‌خواهم مگر؟ رهبر انقلاب هم خدایا به خاطر تو به خاطر امام زمان، من این ملّت را بیدار کردم. خب می‌توانستی عزیزم. من هم همین را از تو می‌خواستم. جفتتان بیست. همۀ مشکلات حل است، فقط نمره‌ات بیست باشد ها! چون همسایه‌های درجه یک حضرت زهرا نمره بیستی هستند. آن‌طرف‌تر نمره نوزده، آن‌طرف‌تر نمره. آن‌وقت نیاندازندت آن‌‌طرف‌تر.

برای اینکه هر کسی بفهمد خدا ازش چی می‌خواهد زیاد نماز بخواند، زیاد درِ خانۀ خدا بنشیند، سر سجادۀ نماز تعقیبات را یک کمی کشش بدهد، شاید خدا با تو کار داشته باشد. بگو من که نمی‌شنوم صدای تو را خدا، امّا مرا بیانداز در آن راه. یک کمی می‌نشینی، یک کمی می‌نشینی. بعد خدا نظرش عوض می‌شود به تو بهتر می‌شود و بعد ملائکه دست این بنده را بگیرید. عین وحی می‌برندت در آنجایی که باید ببرند. هر جا هستی بیست را بگیر.